Бояд ќайд намуд, ки имсол дар ҳақиқат ҳайати расмии Ҳукумати Тоҷикистон ба ин ҷаласа бо як тайёрии хуб омаданд ва нагузоштанд, ки ин ватанфурӯшони наҳзатӣ нисбати давлату ҳукумати кишвар суханҳои дурӯғу туҳматангез зананд ва ба ҳар як суханҳои дурӯғи ин мардумфиребон ҷавобҳои мушаххас доданд. Акнун, ки ин разилони наҳзатӣ бесаводу камақлан аз ноилоҷӣ доду фиғон доранд. Баъдан ҳамин лочаки Сулаймон Орзуев гӯё ба қавли худ баромад кард, аммо ин аблаҳ ҳатто аз қоғаз дуруст хонда наметавонад, ба баромадаш сарфаҳм намеравад, ки чи гуфта истодааст, як гапҳои пучу бемаънӣ, боз даъвои сиёсат дорад. Ҳамин Орзуеви аблаҳи бесавод русиро умуман намедонад, аз сиёсат фарсахҳо дур аст, боз ин беномус ба минбар баромадааст.
Аз рӯи баъзе миш мишҳо ин аблањи «занакмиљоз»-и Орзуевро “хоҷагони хориҷӣ” ҳамчун моли тоза барои қонеъ намудани муносибати мањрамонааш истифода бурда истодаанд. Албатта барои ин “хизматҳояш” ба ҷавони “савобгир” каме маблағ низ медиҳанд, ки ин беномус дар Аврупо иқомат намояд. Дар асл аз дасти ин “мурғ” коре ҳам намеояд ба ғайр гапчию ғайбаткунӣ.
Дар охир гуфтаниям, ки тамоми наҳзатиҳои террористи ватанфурӯшу кўрнамак, бегонапараст дар ин ҷаласаи САХА шармандаю расво шуданд, ба муқовимати қавии ҳайати расмии Тоҷикистон тоб оварда натавонистанд. Ҳатто Кабирӣ аз тарс то ҳол баромад накардааст. Чунин аст оқибати хоинони давлату миллати тоҷик.

Сармасти Валӣ