Таърихи зиндагии инсони гувоҳи он аст, ки дар ҳамаи давру замон ќишри пешрави ҷомеа – равшанфикрону зиёиён барои сохтани давлат ва ҷомеаи адолатпарвар, озодихоҳ, инсонгаро, мардумсолор ва ҳувиятсоз бо неруҳои муҳофизакор, истибдоди ва аќибмонда шадидан мубориза бурда, дар ин роҳи муќаддас ва ифтихорманд ҷонбозиҳо кардаанд.
Дар чунин шароити бесару сомон ва ноамн байни кишварҳои дунё Тоҷикистон ҳамчун кишвари амну суббот шинохта шуда, диққати меҳомонони дохиливу хориҷро ҷалб менамояд.